Zwycięzcą będzie Czerwony Smok -
- tak zawyrokował czarownik Merlin. Jak podaje celtycka legenda, król Artur wezwał do siebie Merlina, albowiem chciał poznać przyczynę, dla której jego zamek nocami drży w posadach. Merlin zapytał, czy aby nikt nie niepokoił wód okolicznego jeziora. Usłyszał, że owszem tak, albowiem niedawno spuszczano z niego wodę. Zmartwił się wielce Merlin i powiedział, że na dnie jeziora spały dwa smoki: Czerwony i Biały, a teraz obudzone walczą ze sobą, czego skutki odczuwalne są jako drżenie fundamentów zamku.
Powiedział dalej, że smoki będą walczyły bardzo długo. Początkowo zatriumfuje Biały Smok, a kiedy będzie się wydawało, że zwyciężył, wtedy Czerwony Smok przystąpi do ataku i ostatecznie, raz na zawsze pokona Białego. Zarówno legenda, jak i symbolika związana z Czerwonym Smokiem od dawna obecna jest w angielskiej kulturze:
https://en.wikipedia.org/wiki/Welsh_Dragon
Ale angielskiej czy brytyjskiej? – Rozstrzygnięcie tego sporu jest trudne, właśnie nie o nic innego, jak o jego rozstrzygnięcie walczą oba smoki.
Czerwony Smok symbolizuje rdzenną ludność wysp brytyjskich, która – jak wiadomo – składała się z Celtów, a konkretnie Brytów:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Brytowie
Piktów
https://pl.wikipedia.org/wiki/Piktowie
i Catuvellaunów
https://pl.wikipedia.org/wiki/Catuvellauni
Były to (i dzięki bogu najwyższemu są) bardzo dynamiczne etnosy, przeto okrutnie ze sobą walczyły o dominację. Walczyły tak długo, dopóki któremuś z nich (Brytom) nie wpadło do głowy, aby wesprzeć się na Anglosasach
https://pl.wikipedia.org/wiki/Anglosasi
Można byłoby skonstatować: ”No i co z tego? takie były czasy, plemiona wędrowały w poszukiwaniu dla siebie optymalnych warunków”. I w zasadzie byłaby to słuszna konstatacja, bo faktycznie w tamtych czasach tak się działo, gdyby nie pewien ewenement, który wyróżnia skutki napływu Anglosasów na Wyspy Brytyjskie od skutków napływu wszystkich pozostałych etnicznych migrantów. Anglosasi całkowicie zdominowali rdzenną ludność, wyparli celtyckie elity i zajęli ich miejsce, a z czasem wyzuli z własności:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Domesday_Book
Nie wiadomo, dlaczego właśnie tak się stało, bo wszędzie indziej „obcy” wcześniej czy później integrowali się z „miejscowymi,”miejscowi” coś niecoś przyswajali sobie od „obcych”, a po pewnym czasie stanowili już jedność, dość że właśnie tak się stało i stan taki trwa do dziś. Wielka Brytania to dwie różne i co ważne – wrogie względem siebie tożsamości: tożsamość rdzennej ludności (Czerwony Smok) i tożsamość anglosaska (Biały Smok). Kto żyje w przekonaniu szczególnie tragicznej historii Polaków, powinien zainteresować się historią Irlandczyków, Szkotów, Brytów i Walijczyków pod rządami Anglosasów.
Tożsamość współczesnych Celtów nie jest specjalnie ciekawa, bo w ogólnych zarysach podobna jest do tożsamości współczesnych Słowian, a tę przecież doskonale znamy. Natomiast tożsamość Anglosasów jest fascynująca, bo nie dość że ukształtowała się w przedziwnych okolicznościach, to jeszcze dla większości z nas jest zupełnie „nieodkryta”.
Życie na wyspach ma swoje zalety. Można na przykład eksterminować znaczną część jej katolickich mieszkańców (Henryk XVIII, Elżbieta I, Cromwell), nie obawiając się interwencji z zewnątrz. Niestety ma też wady, bo na wyspach jest się jakby odciętym czy też „geograficznie izolowanym”. .Anglosasi wzięli już u miejscowych, co było do wzięcia, wymordowali wszystkich, kto stał na przeszkodzie, ale co dalej? Jak z Królestwa Anglii zrobić Imperium Brytyjskie? – oto jest pytanie. Anglosasom pomogły dwa przypadki, choć są tacy, którzy twierdzą, że to nie były przypadki.
W 1453 Turcy zdobyli Konstantynopol. Co gorsza zmonopolizowali szlaki handlowe, w związku z czym dalsze przebywanie „weneckiego kapitału” na Półwyspie Apenińskim przestało mieć sens.
Zaś w 1492 mocą Edyktu z Alhambry
https://pl.wikipedia.org/wiki/Edykt_z_Alhambry
Żydzi opuszczają Półwysep Iberyjski (nie należy mniemać, że proces ów trwał kilka tygodni).
Te obydwie fale żydowskiego kapitału usadowiły się tam, gdzie były warunki dla jego funkcjonowania, czyli w pobliżu ważnych szlaków handlowych i daleko od katolickiego centrum, co było korzystne na wypadek, gdyby sprawy poszły źle. Takim miejscem była Holandia, wprawdzie nominalnie będąca częścią Hiszpanii, ale bezpiecznie oddalona od Madrytu. Historia Holandii z „tamtych czasów” to bardzo obszerny temat. Jako ciekawostkę podam tylko, że pierwsza finansowa piramida wystrzeliła i runęła właśnie wtedy i właśnie tam – w Holandii
https://en.wikipedia.org/wiki/Tulip_mania
Intensywna handlowa współpraca Anglosasów z „holendrami” bardzo przybierała na sile, co poskutkowało serią wojen. W samym tylko XVII wieku było ich aż trzy
https://en.wikipedia.org/wiki/Anglo-Dutch_Wars
Ale że „nie samym chlebem człowiek żyje”, ścisłe anglosaskie związki z „holendrami” nie ograniczały się wyłącznie do handlu. W tamtym czasie trwała bardzo owocna współpraca myślicieli, intelektualistów, teologów. I właśnie z owej wspólnej „burzy mózgów” wyłoniła się idea Imperium Brytyjskiego. W tej kwestii kluczową rolę odegrał Menasseh Ben Israel, postać – nie wiedzieć czemu – u nas zupełnie nieznana, dlatego proponuję przeczytać całą biograficzną notkę
https://en.wikipedia.org/wiki/Menasseh_Ben_Israel
Ów uczony kabalista miał widzenie Piątego Królestwa. Cztery znamy z wykładni proroka Daniela (sen o kolosie na glinianych nogach). Piąte wraz ze szczęśliwie odnalezionymi plemionami Izraela uwidział w natchnieniu Menasseh Ben Israel. A nie tylko uwidział, ale zainteresował tym „widzeniem” Olivera Cromwella. Zainteresował na tyle, że w 1655 odbyli konferencję w Whitehall, która otworzyła Żydom drogę na Wyspy Brytyjskie:
https://en.wikipedia.org/wiki/Whitehall_Conference
dzięki czemu w 1694 powstaje Centralny Bank Anglii.
Po sprawiedliwości przyznać trzeba, że w tym czasie Oliwer Cromwell z ideami nowych Ziem Obiecanych i cudownie odnalezionych plemion Izraela nie był już tak bardzo nieobeznany. Dziewicze szlaki odkrył John Dee, kabalista sprawujący wówczas władzę w Królestwie Anglii. Oczywiście formalnie na tronie zasiadała królowa Elżbieta I, ale rządził John Dee (z grupą trzymającą władzę)
https://en.wikipedia.org/wiki/John_Dee
Jako ciekawostkę wspomnę tylko, że John Dee, a później jego syn Artur
https://en.wikipedia.org/wiki/Arthur_Dee
stworzyli zręby polskiej polityki jagiellońskiej.
Trudno stwierdzić, na ile anglosaskie elity przyswoiły sobie te kabalistyczne idee z szczerej wiary w nie, a na ile z cynicznego wyrachowania. Natomiast dość łatwo stwierdzić, że od początku byli jacyś inni. Nie integrowali się z miejscowymi czyli większością. Mówili własnym językiem, dalekim od języków lokalnych; za Wikipedią:
„Angielszczyzna jest językiem zachodniogermańskim, który wziął swój początek z anglo-fryzyjskich dialektów przyniesionych do Brytanii przez germańskich osadników i rzymskie wojska z terenu obecnych północnych Niemiec i Holandii. Na początku język staroangielski był mieszaną grupą dialektów, obrazującą różnorodne źródła anglosaskiej ludności ówczesnej Anglii. Jeden z tych dialektów, późny zachodnio-saski, w końcu zyskał przewagę”.
System prawa, który stworzyli, był całkowicie odmienny od europejskich systemów prawnych
https://pl.wikipedia.org/wiki/Common_law
i – szczerze powiedziawszy – bliżej mu (systemowi) było (jest) do prawa talmudycznego niż rzymskiego. Z wymienionych powodów, a być może jeszcze z jakiś innych, mentalność Anglosasów okazała się kompatybilna względem mentalności żydowskiej, przeto około XVII wieku obie elity (anglosaska i żydowska) zwarły się jakby w jeden organizm, tworząc jedno „polityczno-finansowe zwierzę”. Dokładnie poskrob podłoże każdego, dosłownie każdego(***), tragicznego wydarzenia (czy to nazizm, czy krwawe wojny domowe i rewolucje), wszędzie odkryjesz rękę „perfidnego Albionu”
https://fr.wikipedia.org/wiki/Perfide_Albion
Nieprzypadkowo podaję link do francuskiej edycji, bo angielska twierdzi, że to pojęcie to przejaw anglofobii. Ale to nie anglofobia, to po prostu prawda. Od wtedy do teraz, a może zwłaszcza teraz, z ich retoryki wyziera pewność własnej wyjątkowości
https://en.wikipedia.org/wiki/American_exceptionalism
i silna wiara w to, że mają do spełnienia na tej ziemi misję
https://en.wikipedia.org/wiki/City_upon_a_Hill
Trwa to już na tyle długo, że dziś rzadko kogo oburzają takie słowa: „Rosja musi zrozumieć, że nasza cierpliwość nie jest nieskończona” – oznajmił szef amerykańskiej dyplomacji, dodając, że USA nie pozwolą, by „Asad kontynuował ofensywny szturm na Aleppo”.
Każdy wie, że świat stanął wobec groźby globalnego konfliktu między innymi na skutek zgodnego z prawem, odkrytym dla obserwatorów, referendum na Krymie. Ale kto w.ogóle słyszał, że w 2012 roku Portoryko stało się 51. stanem USA właśnie w efekcie szczęśliwie przeprowadzonego referendum? (niedowiarków odsyłam do wiki).
Wielu ludzi czuje, że dzieje się coś złego, że sprawy idą w fatalnym kierunku, starają się znaleźć winowajcę. Tym zapotrzebowaniom wychodzi naprzeciw internet, wypełniony w 80% informacyjnym śmieciem. O polskiej „strefie wolnego słowa” nawet już nie wspominam, bo szkoda czasu. Kto starałby się dowiedzieć, kto stanowi zagrożenie: czy masoni, czy Żydzi, czy Izrael, czy Iluminaci, czy komuniści, czy chrześcijanie, niech odpowie sobie na następujące pytania:
— nieznajomość jakiego języka traktowana jest obecnie jak forma intelektualnego kalectwa?
— jaki system finansów jest obowiązujący
https://pl.wikipedia.org/wiki/Konsensus_waszyngto%C5%84ski
— jakiemu systemowi edukacji podlega
https://pl.wikipedia.org/wiki/Proces_bolo%C5%84ski
— czyje produkcje zdominowały kulturę (film, muzykę, literaturę)?
*** Bloger Husky zamieścił skopiowany skądś tekst o wydarzeniach poznańskich w czerwcu 1956 roku. Tu zaś uzupełnienie dla tych, którzy ciekawi są tła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kryzys_sueski
Napisał: Ikulalibal
