http://vd-tv.ru/sites/default/files/vybory_0.jpg
Już wkrótce, 18 września br. odbędą się wybory parlamentarne w Rosji. Sądzę, że to dobra sposobność do oceny rosyjskiej konsytuacji: politycznej, społecznej i gospodarczej - pisze bloger i tłumacz 1abezmetki. - Teoretycznie miałem do dyspozycji szereg źródeł informacyjnych. Jednak po zastanowieniu doszedłem do przekonania, że lepiej będzie, jeśli będę trzymał się z daleka od ośrodków potencjalnie zatrutych: "niezależnych”, rządowych, "pozarządowych”, liberalnych i innych Soroso- i CIA/Mossad’o- pochodnych, o wątpliwej, jeśli nie, – wręcz żadnej, wiarygodności.Po namyśle, po zważeniu za i przeciw, zdałem się na artykuł opublikowany - w ramach kampanii przedwyborczej - przez Giennadija A. Zjuganowa, przewodniczącego KC KPFR, przywódcy frakcji KPFR w Dumie Państwowej Federacji Rosyjskiej, na łamach "Prawdy”.
Mówiąc "za i przeciw”, mam na uwadze z jednej strony "za” - założoną integralność etyczną Zjuganowa, wynikającą z czystej i czytelnej biografii (w załączeniu) osobistej i politycznej, z drugiej zaś, upośledzającą obiektywizm ze względu na sytuacyjny interes polityczny, pewną natrętność wiecowej retoryki na użytek przewidywanego elektoratu. Uznałem jednak, że zyski przewyższają straty. Artykuł bowiem dostarcza szerokie spectrum faktografii i danych statystycznych, ilustrujących rosyjską rzeczywistość na dramatycznym - bez wątpienia - rozdrożu. Artykuł (w oryginalnej formie) zawiera blisko 6000 słów. Po tłumaczeniu i niezbędnych uzupełnieniach rozrósł się do 7000 tys. słów. Podzieliłem go z tego powodu na 3 części. Dziś pierwsza. Zapraszam do lektury.
——————————
Giennadij A. Zjuganow* - przewodniczący KC KPFR, przywódca frakcji KPFR w Dumie Państwowej Federacji Rosyjskiej
Giennadij Zjuganow: "Rosji trzeba jak powietrza przekonywującego zwycięstwa narodu” – część I
W ubiegłych 25 latach, od czasu zdradzieckiego rozwału Związku Radzieckiego, w Rosji niejednokrotnie odbywały się parlamentarne i prezydenckie wybory. Ale jeszcze nigdy dotychczas okresowi przedwyborczemu nie towarzyszyły, tak jak obecnie, recesja ekonomiczna i gwałtownie pogarszające się położenie ekonomiczne obywateli.
Na samym początku lat dziewięćdziesiątych, do czasu zanim weszła w życie jelcynowsko-gajdarowska "terapia szokowa”, udało się omamić znaczącą część społeczeństwa bajkami o nadchodzącym dobrobycie i o pomyślnej integracji Rosji w system ekonomii zachodniej. Jednakże zamiast kapitalistycznego raju doświadczyliśmy straszliwych zniszczeń, dzikiej korupcji, złodziejstwa, ubóstwa i upokorzeń. W rezultacie władza post-pierestrojkowa, utraciła poważną część zwolenników, co uwidoczniło się w wyborach z okresu połowy i końca lat dziewięćdziesiątych.
Na początku lat „zerowych” zaufanie społeczeństwa wobec władzy, od nowa wzmocniło się, dzięki pojawieniu się nowej ekipy, w wyższych sferach zarządu krajem. Odnowę kadrową przyjęło wielu błędnie za zmianę kursu społeczno - ekonomicznego. Ograniczone zaufanie wobec władzy utrzymywało się z racji pewnej poprawy samopoczucia wśród tych, którzy ucierpieli w rezultacie zuchwałości "reform” z lat 90-tych. To zapewniało nowej ekipie ograniczone powodzenie w wyborach ostatnich lat. Chociaż i tu nie obeszło się bez grubych oszustw i manipulacji.
Wybory na tle kryzysu
Dzisiejsza sytuacja jasno świadczy, że pewien wzrost poziomu życia i wzmocnienie stabilności w kraju były jedynie chwilowe. Bazowały one na korzystnej dla Rosji koniunkturze surowcowej, na którą dłużej nie możemy liczyć. Nie spowodowało to jednak żadnej zmiany w systemie kryminalno - oligarchicznego kapitalizmu. Realna ekonomia, przemysł narodowy, nauka, kształcenie i medycyna kontynuowały degradację. Narasta również kryzys kadrowy w systemie zarządzania. Wieloletnie obietnice władzy na temat wprowadzenia modernizacji ekonomii i odstąpienia od wiodącego ku zgubie, modelu gospodarki surowcowej, pozostały niezrealizowane.
Bezpośrednim następstwem powyższej sytuacji, stał się systemowy kryzys, którego skala destrukcji staje się coraz bardziej oczywista. Władza stara się usprawiedliwiać wynikłe trudności wyłącznie przyczynami zewnętrznymi: sankcjami, i innymi nieprzyjaznymi wpływami z zewnątrz. Ale prawda zawiera się w tym, że wrażliwość na ciśnienie zewnętrzne gospodarki rosyjskiej, ujawniło bezperspektywność modelu socjalno - ekonomicznego, na którym kraj opierał się przez wszystkie te lata. System ten sam sprowokował najważniejsze problemy gnębiące kraj od wewnątrz. Ten system przywodzi kraj do ostatecznego bankructwa, co ostro demonstruje obecny kryzys.
Należy zauważyć, że negatywne procesy towarzyszą całemu okresowi post-radzieckiej historii naszego kraju. Wszystkie przedwyborcze kampanie ostatniego ćwierćwiecza rozgrywają się na tle wskazanych procesów. Jednakże tak oczywiste bankructwo, tak bezdyskusyjne potwierdzenie beznadziejnej niekompetencji systemu, nie towarzyszyło jeszcze żadnej kampanii przedwyborczej. W tym zawiera się pryncypialna różnica sytuacji w przededniu wyborów do Dumy Państwowej, jakie odbędą się 18 września.
Obietnice pomyślnego rozwoju i stabilnego dobrobytu, jakie "Jedyna Rosja” dawała społeczeństwu przed wyborami w ubiegłych latach, raz za razem okazały się fikcją. O ile wcześniej "partia władzy” mogłaby sformować jakiś pozytywny program rozwoju i zdobyć zaufanie znaczącej części społeczeństwa wobec realności obietnic, to obecnie nie jest już do tego zdolna. Społeczeństwo już w ogóle nie słyszy ze strony władzy czegokolwiek, co przypominałoby jakiś program przedwyborczy. A wszystkie działania i wystąpienia publiczne funkcjonariuszy odpowiedzialnych za zarządzanie ekonomią i sferą socjalną, jedynie potwierdzają brak jakiegokolwiek antykryzysowego programu rozwoju. Ich polityka ostatecznie zaszła w ślepy zaułek.
Więcej, państwotwórcze, patriotyczne wysiłki prezydenta W. Putina weszły w ostry kontrast z liberalną finansowo-ekonomiczną polityką rządu D. Miedwiediewa.
Ale nawet nie patrząc na to, "Jedyna Rosja” demonstruje przekonanie, że i w nowych wyborach oczekuje ją niekwestionowane zwycięstwo. Oczekuje, nie bacząc na pogłębiający się kryzys, straszliwą korupcję i bez względu na gwałtowne zubożenie narodu i w obliczu niezdolności przeciwdziałania tym procesom. Na czym opiera się przekonanie władzy o swoim kolejnym wyborczym triumfie? - Przede wszystkim na jej uroszczeniach, że obywatele, nawet doświadczając na sobie wszystkich negatywnych następstw kryzysu, jak poprzednio nie zdają sobie sprawy z jego prawdziwej skali i skutków, nie widzą bezpośredniego związku pomiędzy tym, co się dzieje a istotą systemu społeczno-ekonomicznego. Systemu, o ochronę którego apelują, w obliczu kolejnych wyborów, przedstawiciele "partii władzy” i urzędowi propagandyści.
Przyjrzyjmy się, co przyniosły Rosji system i ekipa, dla poparcia których, wzywa się w nadchodzących wyborach.
Ekonomia upadku
Na początku lipca odbyło się posiedzenie rządu, na którym podsumowano rezultaty pierwszego półrocza 2016r. Dochody federalnego budżetu za pierwsze sześć miesięcy spadły prawie o 12% w porównaniu z rokiem ubiegłym, a deficyt budżetu przekroczył 4% PKB (produktu krajowego brutto). W opublikowanym niedawno raporcie operacyjnym skarbu państwa Federacji Rosyjskiej mówi się, że dochody budżetu federalnego za okres od 1 stycznia do 1 sierpnia br. wyraziły się kwotą 6,97 trylionów rubli, a w tym samym okresie wydatki, wyniosły 8,48 tryliona. W taki sposób deficyt budżetu federalnego przekroczył 1,5 tryliona rubli.
Wg danych niezależnych analityków, w drugim kwartale PKB Rosji kontynuował spadek, obniżając się o 1,4% w porównaniu z pierwszym kwartałem i o 5,5% w porównaniu do średnich wskaźników 2014 roku, kiedy w kraju zaczęła się kolejna fala ostrego kryzysu społeczno - ekonomicznego. Najwyższy upadek przemysłowy obserwuje się w branży budowlanej; w okresie drugiego kwartału bieżącego roku spadł on o 10%. Sprzedaż detaliczna obniżyła się w drugim kwartale o 15% w porównaniu do średnich wskaźników za rok 2014.
Stosownie do oficjalnych danych rządowych dochody własne - w porównaniu do 2015 roku - obniżyły się w okresie pierwszych miesięcy bieżącego roku w 16 regionach Rosji. Izba audytorska z trwogą wskazuje na obserwowane w ostatnich pięciu latach katastroficzne zwiększenie liczby regionów z deficytem budżetowym. Jeśli w roku 2011 deficyt budżetu zaobserwowano w 57 regionach Rosji, to w 2016r. takich regionów naliczyć można 76. Jeśli w 2011 roku było 26 regionów z dodatnim budżetem, to obecnie pozostało ich jedynie 9.
Według danych Ministerstwa Finansów, skonsolidowany dług rosyjskich regionów i miast, wyraził się w połowie bieżącego roku na poziomie 2,7 tryliona rubli. Regiony zmuszone są żyć z długiem, a dług ten nieustannie narasta, wymuszając zaciąganie kredytów nie tylko państwowych, ale i komercjalnych. W wielu regionach rozmiar długu poważnie przekracza poziom dochodów, co czyni ich faktycznymi bankrutami, a na niebezpieczeństwo tej sytuacji od dawna zwracają uwagę eksperci i analitycy finansowi. Wg danych federalnego skarbu państwa, w niektórych prowincjach i regionach zadłużenie przewyższa ich dochody własne o 1,5 – 2 razy.
Żadna ekonomia z zasady nie może rosnąć i normalnie rozwijać się przy takim ograniczeniu konsumpcyjnym, jakie obecnie obserwuje się w naszym kraju. Rosyjski Urząd Statystyczny (Росстат), niedawno opublikował dane za pierwsze 5 miesięcy 2016 roku, odnoszące się do handlu detalicznego. Jego obroty obniżyły się w omawianym okresie o 5,7% w porównaniu z analogicznym okresem ub. roku. A wg danych holdingu badawczego «Ромир», w czerwcu bieżącego roku obserwowano bezprecedensowy spadek wydatków Rosjan. W okresie tego miesiąca w porównaniu z majem spadły one o 11,4%. Obywatele stają się coraz biedniejsi i zmuszeni zostali do zaciskania pasa, spada więc popyt, co powoduje spadek zatrudnienia, zwłaszcza w sferze małego i średniego biznesu. Wg ekspertów holdingu, w przyszłości ta tendencja będzie się jedynie pogłębiać.
Z kolei eksperci z centrum analiz makroekonomicznych i krótkookresowego prognozowania przygotowali raport, poświęcony analizie stanu rosyjskiego handlu zagranicznego. Stosownie do obliczeń, przytoczonych w referacie, w kwietniu 2016 roku wartość rosyjskiego eksportu towarowego obniżyła się w ujęciu rocznym o 28,8%, a importu jedynie o 6,2% . W opinii autorów referatu, niskie tempo obniżenia wartości importu świadczy o istniejącym problemie importu zastępczego, związanym w pierwszej kolejności z tym, że rosyjską ekonomię wyraża jej surowcowy charakter. Z tym związany jest spadek wartości eksportu. W warunkach spadku cen surowców, podobnie jak i popytu na surowce na rynku światowym, Rosja traci swoje eksportowe dochody, a przemysł rosyjski, będący w głębokim kryzysie, nie jest w stanie zaoferować alternatywy dla eksportu surowców.
W tej sytuacji kraj wywozi coraz więcej surowej, nieprzerobionej ropy naftowej, zmniejszając wysoko technologiczne przetwórstwo produktów ropopochodnych, co samo w sobie absolutnie przeczy idei restrukturyzacji. Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej na przestrzeni wielu lat piętnuje ten problem jako jeden z kluczowych dla funkcjonowania krajowej ekonomii.
Wszystko to – to nie jedynie dręczące cyfry. To diagnoza obecnego systemu i generowanego przez niego modelu ekonomicznego. Wbrew wciąż rozbrzmiewającym zapewnieniom o tym, że nasz kraj staje się wzrastająco samowystarczającym i suwerennym, jego ekonomiczna zależność nie tylko nie maleje – ona się pogłębia. Rosję wpisano w światowy system ekonomiczny, tak jak obiecali nam "reformatorzy” na początku lat 90-tych, destruktorzy radzieckiego państwa i radzieckiej ekonomii. Ale kraj nasz wpisano w ten system wyłącznie na prawach kolonii surowcowej. System globalnego kapitalizmu nie życzy sobie widzieć Rosji w jakiejkolwiek innej roli. A władza rosyjska, i rosyjska "elita” ekonomiczna nie czynią nic, aby tę sytuację zmienić, podobnie jak nie czynią nic, co mogłoby zmienić kompradorski model ekonomiczny. A bez tego, z zasady, położenie kraju i narodu nie może ulec poprawie. Taki model sprzyja jedynie degradacji, a nie rozwojowi. Dowodzi to jasno obecny kryzys, wyrażony w przywołanych przez nas danych liczbowych.
Śmiercionośna "optymalizacja”
Jednocześnie z kryzysem ekonomicznym coraz ostrzej uwidocznia się kryzys społeczny. Jedną z jego głównych symptomów to destrukcja dwu ważnych sfer, na których na których opiera się społeczny dobrostan każdego państwa. To sfera ochrony zdrowia i sfera edukacji. Na przestrzeni wielu lat są one przedmiotem nieustannego "reformowania”. Wraz z totalną komercjalizacją medycyny i edukacji, powodującymi coraz trudniejszą dostępność dla obywateli, obserwuje się obecnie narastającą degradację kadrową, spowodowane działaniami inicjowane przez liberałów-rynkowców.
Konsekwencje wprowadzonego przez władze programu "optymalizacji” służby zdrowia stają się coraz bardziej niebezpieczne dla zdrowia i życia obywateli rosyjskich. Oto jedynie niektóre z zatrważających wskaźników, które zostały już upublicznione. Wg danych Ministerstwa Zdrowia za ostatni rok, system ochrony zdrowia pozbył się 50 tys. karetek pogotowia oraz 16 tysięcy pielęgniarek i felczerów. Jednych zwolniono, inni odeszli sami z powodu nędznego wynagrodzenia i nieznośnych warunków pracy. Rezultaty liberalnych "reform” w zakresie nauki i oświaty przedstawiają się niemniej dramatycznie. Ale urzędnikom z gabinetu ministrów widocznie nie dość dotychczasowych "osiągnięć”, jakie wprowadzili w kraju. Przygotowują nowe "eksperymenty” w dziedzinie nauki i edukacji.
29 lipca pod kierownictwem premiera Miedwiediewa, odbyło się spotkanie na temat budżetu, na którym omawiano propozycje Ministerstwa Finansów na temat redukcji środków, asygnowanych na państwowe programy - "rozwój oświaty” oraz "rozwój nauki i technologii”. Te redukcje mogą zostać uprawomocnione podczas nadchodzącej jesiennej "optymalizacji” budżetu na następną trzylatkę. Zostaną one zatwierdzone w przypadku, jeśli po wrześniowych wyborach w Dumie znowu będą dominować siły prorządowe, które zgodzą się przyjąć nowy destrukcyjny budżet. Już w 2017 roku planuje się zredukować program finansowy "rozwój edukacji” o 23,4% w porównaniu do zatwierdzonego wcześniej. Redukcje będą kontynuowane i w 2018 roku, kiedy wydatki w ramach tego programu zostaną zmniejszone o 28,5, a w roku 2019 mają zostać ograniczone o 35,2%. Udział wydatków na edukację w całości wydatków budżetowych spadnie z 2,75% w 2015 r. do 2,45% w 2019 roku. Nie mogę nie przypomnieć, że w czasach radzieckich państwo przeznaczało na wsparcie edukacji nie mniej niż 10% budżetu państwa.
Jednocześnie z obcięciem wydatków na programy edukacyjne, Ministerstwo Finansów zakłada w roku 2017 ograniczenie o 40% ilości miejsc na wyższych uczelniach – "вузах” (вуз – вы́сшее уче́бное заведе́ние). Czynownicy uzasadniają ten barbarzyński zamiar brakiem funduszy w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego (минобрнауки), żeby opłacić przyjęcie studentów na pierwszy kurs. Niedostatek funduszy w budżecie zapewne spowoduje również ograniczenia stypendialne studentów. Na wspomnianym spotkaniu na temat budżetu ogłoszono również konieczność dużych cięć kadrowych wśród naukowców ze względu na brak funduszy, na finansowanie państwowego programu "rozwój nauki i technologii”. Poważne redukcje kadrowe zaplanowano również w akademii nauk.
Po tym, kiedy te plany stały się dostępne ogółowi społeczeństwa, Ministerstwo Kształcenia Naukowego zaprzeczyło ich prawdziwości i stwierdziło, że nie popiera takich inicjatyw. Ale doświadczenie wskazuje, że to ministerstwo raz za razem, bez wahania postępuje według owej zgubnej polityki gospodarczej bloku rządowego, podzielając jego antyspołeczną, ultraliberalną ideologię. A ośrodkiem podejmowania najbardziej szkodliwych rozwiązań w obszarze społeczno - gospodarczym jest Ministerstwo Finansów. To właśnie jego przedstawiciele wystąpili z kolejnymi szokującymi propozycjami "optymalizacji” w dziedzinie nauki i oświaty. Nie ma wątpliwości, że to właśnie oni będą dążyć do tego, aby propozycje te przekształciły się w rzeczywistość. A ministerstwo po raz kolejny posłusznie wykona polecenia.
Jednym z głównych osiągnięć epoki radzieckiej był wysoki poziom rozwoju medycyny i wykształcenia w bezpłatnym dostępie, dla każdego obywatela radzieckiej ojczyzny. To wyróżniało Związek Radziecki jako kraj, gwarantujący swoim obywatelom najwyższe społeczne i duchowe standardy. A w dzisiejszej Rosji, którą siłą zmuszono żyć według praw dzikiego kapitalizmu, zdegradowana ochrona zdrowia i edukacja są wymownym dowodem błędności prowadzonego kursu. Jest to zalegalizowany wynik polityki prowadzonej przez dwie i pół dekady post-radzieckiej. Kontynuacja takiej polityki zagraża samemu istnieniu narodu rosyjskiego i naszego państwa:
https://www.youtube.com/watch?v=aBl_r49XoKA
System rodzący przestępczość
Jeszcze inny przejaw degradacji, ogarniającej kraj, to obecna w Rosji kryminogenna sytuacja, która tylko pogarsza się na tle społeczno - gospodarczego kryzysu. Organy ścigania stwierdzają zarówno wzrost liczby przestępstw korupcyjnych, jak i wzrost przestępczości w ogóle. W ostatnich dniach Prokuratura Generalna opublikowała raport "O wynikach pracy organów prokuratury w pierwszym półroczu 2016 roku i zadaniach w celu poprawy efektywności prokuratorskiej działalności w drugiej połowie 2016 roku”. Wynika z niego, że za pierwsze półrocze zarejestrowano w kraju powyżej 21 tysięcy przestępstw, związanych z działalnością korupcyjną.
W wielu regionach w okresie ostatnich miesięcy obserwuje się literalnie eksplozywny wzrost takich przestępstw. Na przykład w Obwodzie Kurskim, ich liczba wzrosła do 189%, w Udmurtii (Удмуртская Республика) - do 113%, w Obwodzie Astrachańskim - do 105%. Przy tym eksperci stwierdzają, że oficjalne dane Prokuratury Generalnej jedynie częściowo odkrywają zatrważający obraz, ponieważ opierają się jedynie na danych ze spraw, w których już wdrożono postępowanie karne, a dotyczących głównie sytuacji w regionach. A sytuacji w federalnych organach władzy, w oficjalnych publikacjach, praktycznie nie ujawnia się. W przeciwnym razie odnośne dane mogłyby ukazać jeszcze bardziej opłakaną sytuację:
https://www.youtube.com/watch?v=64xwy5aAYWE
Kryminalizacja społeczeństwa to jedna ze składowych elementów systemu oligarchicznego kapitalizmu. A niezdolność władzy, aby skutecznie przeciwstawić się szalejącej przestępczości, ochrony obywateli przed bandytyzmem i panoszącymi się 'korupcjonerami' - to bezpośredni skutek ogólnego kryzysu, obecnego systemu administracji państwowej. Ci, którzy zamierzają ponownie oddać swój głos w wyborach za utrzymanie takiego systemu, tym samym będą głosować i za dalszą kryminalizacją Rosji. Będą głosować za tym, aby oszuści i bandyci czuli się w naszym kraju coraz bardziej komfortowo, a uczciwi obywatele będą żyć mniej bezpiecznie od przestępców.
Tych, którzy zdają sobie sprawę z sytuacji, jest coraz więcej. Zaświadczają o tym spotkania komunistów z wyborcami i ankiety socjologiczne za okres ostatnich miesięcy. Ale problem rosnącej kryminalizacji jest postrzegany jako dalece nie najważniejszy. A dzieje się tak, ponieważ absolutną większość Rosjan gnębi inny problem, w warunkach kryzysu najboleśniejszy i najdotkliwszy. Nieustanny wzrost cen i gwałtowny spadek dochodów obywateli - to czynniki społeczno - ekonomiczne, które powodują zubożenie narodu…
————————————-
https://kprf.ru/party-live/cknews/157797.html
Пресс-служба ЦК КПРФ
Зюганов Геннадий Андреевич, Председатель ЦК КПРФ, руководитель фракции КПРФ в Госдуме ФС РФ
Геннадий Зюганов: "России нужна как воздух убедительная победа народа”
Także w: http://gazeta-pravda.ru/archive/issue/89-30440-16-17-avgusta-2016-goda/rossii-nuzhna-kak-vozdukh-ubeditelnaya-pobeda-naroda/
—————————————
* Przewodniczący Komitetu Centralnego Partii Komunistycznej FR, deputowany do Dumy Państwowej Zgromadzenia Federalnego Federacji Rosyjskiej, Giennadij Andriejewicz Ziuganow urodził się 26 czerwca 1944 r. w miejscowości Мымриноw w Obwodzie Orelskim, w rodzinie wiejskich nauczycieli:
https://www.youtube.com/watch?v=5PZCC0__gxk
Ukończył Wydział Matematyki i Fizyki Orłowskiego Państwowego Instytutu Pedagogicznego w 1969 roku, studia podyplomowe przy KC KPZR w 1981 roku. Doktor nauk filozoficznych. Po ukończeniu szkoły w 1961 – 1962 roku Giennadij Ziuganow pracował w swojej macierzystej szkole, jako nauczyciel.
Od 1963 do 1966 roku odbył służbę w Armii Czerwonej, służył w grupie wojsk radzieckich w Niemczech w jednostkach specjalnych - zwiadu radiacyjnego i chemicznego. W 1966 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR). Od 1967 roku działał w Komsomole, na różnych stanowiskach na szczeblach dzielnicowym, miejskim i regionalnym. Po ukończeniu instytutu pedagogicznego, Giennadij Ziuganow w 1969 – 1970 roku wykładał w Orłowskim Instytucie Pedagogicznym na Wydziale Fizyki i Matematyki.
W latach 1970 – 1978 roku był deputowanym w orłowskich radach dzielnicowych i miejskich, był również przewodniczącym komisji sejmiku d/s pracy z młodzieżą.
W latach 1972 – 1974 roku był pierwszym sekretarzem Orłowskiego Komitetu Obwodowego Komsomołu.
Od 1974 do 1983 roku był sekretarzem, drugim sekretarzem Orłowskiego Komitetu Miejskiego KPZR, kierownikiem wydziału propagandy i agitacji Orłowskiego Komitetu Obwodowego KPZR.
W 1978 – 1980 Giennadij Ziuganow studiował w Akademii Nauk Społecznych przy KC KPZR, ukończył w niej eksternistycznie studia podyplomowe. W 1980 roku obronił pracę doktorską.
Od 1983 do 1990 roku Giennadij Ziuganow pracował jako instruktor wydziału propagandy, kierownik sektora i zastępca kierownika wydziału ideologicznego KC KPZR.
Ziuganow stał się jednym z inicjatorów utworzenia Komunistycznej Partii FR na pierwszym zjeździe KP FR. W czerwcu 1990 r. został wybrany sekretarzem i członkiem biura politycznego KC KP RF. Był również przewodniczącym stałej Komisji KC KP RF d/s problemów humanistycznych i ideologicznych.
W lutym 1991 roku Ziuganow zorganizował konferencję "Za wielką, jedną Rosję!”, na której została powołana Rada Koordynacyjna Ruchów Patriotycznych, przekształcona w sierpniu 1992 roku w Radę Koordynacyjną Ludowo - Patriotycznych Sił Rosji. Od stycznia 1992 roku Ziuganow był przewodniczącym Rady Koordynacyjnej Ludowo - Patriotycznych Sił Rosji.
W latach 1991-1993 Giennadij Ziuganow kierował zespołem doradców naukowych międzynarodowej pozarządowej naukowo-badawczej i edukacyjnej organizacji – "Korporacji RAU”.
Od 1993 roku Ziuganow kierował redakcją polityki w gazecie "Rosja Sowiecka”.
Po sierpniowych wydarzeniach 1991 roku Giennadij Ziuganow stał się jednym z inicjatorów odtworzenia Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej, w lutym 1993 roku został wybrany na przewodniczącego centralnej komisji wyborczej Partii Komunistycznej. W styczniu 1995 roku Ziuganowa wybrano przewodniczącym komitetu centralnego partii komunistycznej.
Od 1995 roku członek zarządu głównego krajowego ruchu społeczno-politycznego "Duchowe dziedzictwo”, od 1996 r. był przewodniczącym rady koordynacyjnej krajowego ruchu "Narodowo - Patriotyczny Związek Rosji”.
W styczniu 2001 roku Ziuganow został wybrany na przewodniczącego Rady Partii Komunistycznych.
Giennadij Ziuganow był kandydatem na Prezydenta Rosji w wyborach 1996 roku, w pierwszej turze zdobył 32,41% głosów, w drugiej – 40,30% głosów wyborców.
W wyborach na prezydenta Rosji w 2000 roku Ziuganow otrzymał 29,21% głosów wyborców biorących udział w głosowaniu.
W wyborach na prezydenta Rosji w 2008 roku Giennadij Ziuganow zajął drugie miejsce, głosowało na niego 17,72% wyborców.
Giennadija Ziuganowa wybrano na deputowanego do Dumy Państwowej Zgromadzenia Federalnego Federacji Rosyjskiej pierwszej (1993-1995), drugiej (1995-1999), trzeciej (1999-2003), czwartej (2003-2007) i piątej (od grudnia 2007) i szóstej kadencji. Jest przywódcą frakcji Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej.
Ziuganow jest również członkiem Rady przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej d/s realizacji priorytetowych projektów krajowych i polityki demograficznej (Dekret Prezydenta Federacji Rosyjskiej z dnia 21 października 2005 roku).
W kwietniu 1995 roku w Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. M. W. Łomonosowa Ziuganow obronił pracę doktorską na temat: „Główne trendy społeczno-politycznego rozwoju Rosji i ich mechanizmów w 80-90 latach”.
http://trinixy.ru/pics5/20131216/politiki_14.jpg
Giennadij Ziuganow jest autorem ponad 150 opublikowanych prac naukowych z filozofii, historii i polityki, i prozy – książek: "Potęga”, "Wierzę w Rosję”, "Za horyzontem”, "Rosja i świat współczesny”, "Moja Rosja” i wielu innych publikacji; wydanych w wielu krajach świata, w tłumaczeniu na różne języki.
Jego pasją jest tenis i siatkówka. W przeszłości zdobył pierwszą kategorię sportową w lekkiej atletyce, trójboju militarnym i siatkówce. Lubi podróżować.
Giennadij Ziuganow jest żonaty, ma syna i córkę.
Na podstawie: RIA novosti http://www.c-cafe.ru/days/bio/36/040_36.php
————————————
Przetłumaczył z rosyjskiego i opracował: 1abezmetki
Przedruki dozwolone. Wyjątek – Neon24.
Bojkotuj Neon24!
